zbudowac

„Byli cali spoceni. Ich ciała falowały w rytmie dzikiej namiętności. Jak ona potrafiła się w niego wkręcić... Mistrzyni ujeżdżania. Miał zawiązane oczy. To była tortura, nie widzieć jej półprzymkniętych powiek i otwartych ust, do których wkładała swoje palce. Ale wiedział, że takie były zasady gry. Gry, która zaczęła się wtedy, w tamten wieczór, po kolacji." Niewyjaśnione sprawy z przeszłości wracają...

Ze „WSTĘPU”: „Przed Wami tom zawierający dalsze losy bohaterów mojej poprzedniej, debiutanckiej powieści "Śnieg, ogień i krew. 1807". Nie wszystkich, bo przecież z niektórymi pożegnaliśmy się definitywnie, w dramatycznych okolicznościach, inni odjechali w nieznane i ułożyli sobie na nowo życie, z dala od warmińskiego Heilsbergu. Są jednak i tacy, których pozostawiliśmy tam zasmuconych i cierpiących....